Boğayım ben...

Sivridir boynuzlarım,

Korurum kendimi,

Acıtırım hak edeni.

Yumuşaktır kalbim,

Göz pınarlarımda bekler göz yaşlarım,

Ağlamaya hazır.

Neşe doludur içim,

Kahkahalarım gürültülü.

Severim konuşmayı, yazmayı, paylaşmayı,

İnsanları, çiçekleri, doğayı,

Aşık olmayı.

Bayılırım çocuklara.

Çocukların enerjisine, hayal gücüne...

İçimdeki çocuğu da çok severim.

Hiç büyümesin isterim.

Merak öldürmez,

Çoğaltır beni.

Yeni ülkeler, yeni insanlar tanımayı,

Farklı tatlar keşfetmeyi severim.

Öğrenmek,

Her gün yeni bir şeyler öğrenmek isterim.

Ölünceye kadar.

Sanatı, sanatçıları,

Yaratıcı yanı olanları severim.

Çalışkanım.

Sevdiğim işi yaparken saate bakmam.

Sevmediğim bir işi ise bana kimse yaptıramaz.

İnatçıyım, keçi gibi.

Sokulganım, kedi gibi.

Aklıma koyduğumu yaparım.

Ne pahasına olursa olsun.

Bitmek tükenmek bilmez benim heyecanım,

Yaşama sevincim.

Bunu bana hediye eden,

İlkbahardır derim.

Her bahar yeniden doğar, çiçek açarım.

Boğayım ben boğa,

İflah olmaz bir boğa!

Ayşe Giraud

Paris, 24 nisan 2009